دستگاه فعل در گویش اشُمی

هدف از نگارش این مقاله، بررسی و توصیف دستگاه فعل در گویش اشُمی است. این گویش در شمال استان هرمزگان، در شهرستان حاجی‌آباد و توابع آن یعنی فارغان، طارم، هاشم‌آباد، جائین و روستاهای اطراف آن تکلم می‌شود و جزء شاخه­ی جنوب غربی زبان‌های ایران است. در مطالعات گویش‌شناسی، فعل از اهمیّت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا از ستون‌های اصلی هر زبان و گویش به شمار می­رود و در برابر دگرگونی‌های زبانی، همواره بیشترین ایستادگی را از خود نشان می‌دهد. در این بررسی، نخست شیوه­ی ساختاری مصدر، ستاک حال و گذشته، شناسه‌های فعلی در زمان حال و گذشته، وجه، زمان و وند نفی بررسی می‌شود. سپس از نظر ساخت اشتقاقی مورد بررسی قرار می‌گیرد.